Tebliğ hukuki bir işlemin taraflar açısından nitelik kazanmasını sağlayan bir usul işlemidir. Hukuk alanında bir işlemin sonuç doğurabilmesi ancak tebliğin usulüne uygun olarak gerçekleştirilmesi ile mümkündür. Vergi ile ilgili olarak bir kamu alacağının kesinleşmesi ancak tebliğin kanunda gösterilen şekilde yapılması ile gerçekleşir. Tebliğin önemi açısından, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu bu konuyu özel olarak ele almıştır. Bu kanunda açıkça yer almayan hususlara ise genel kanun olan 7201 sayılı Tebligat Kanunu uygulanacaktır. Çalışmamızda 7201 sayılı Tebligat Kanunu ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu bağlamında tebliğ işleminin nasıl ve ne şekilde yapılacağı, yeni düzenlemelerin uygulanışı ve tebliğ hataları sonucunda oluşacak durumlar ele alınmıştır. Çalışmamızın güncelliği açısından, konumuz ile ilgili son yıllarda verilen, Yargıtay, Danıştay kararlarından ve vergi mahkemesi kararlarından yararlanılmıştır.(ARKA KAPAKTAN)

İÇİNDEKİLER

Birinci Bölüm
GİRİŞ
TEBLİGAT KAVRAMI VE TEBLİGATIN KAYNAKLARI İLE HUKUKİ DÜZENLEMELER
1.1. Tebligatın Tanımı
1.1.1. Etimolojik Tanımı
1.1.2. Hukuki Tanımı
1.1.3. Tebligatın Unsurları
1.2. Tebligatın Amacı ve Önemi
1.2.1. Tebligatın Amacı
1.2.2. Tebligatın Önemi
1.3. Tebligat Mevzuatındaki Düzenlemeler
1.4. Tebligat Çıkarmaya Yetkili Merciler
1.5. Tebligat Usulleri
1.5.1. Yapılış Biçimine Göre Tebligat
1.5.2. Konusuna Göre Tebligat
1.5.3. Niteliğine Göre Tebligat
1.5.3.1. Resmi Tebligat
1.5.3.2. Özel Tebligat
1.6. Tebliğ Masrafı
1.7. Tebligatın Esasları
1.7.1. Bilinen Adreste ve Muhataba Tebligat
1.7.2. Vekile ve Kanuni Temsilciye Tebligat
1.7.3. Aynı Konutta Oturan Kişilere veya Hizmetçiye Tebligat
1.7.4. Tüzel Kişilere Tebligat

İkinci Bölüm
213 SAYILI VERGİ USUL KANUNU'NDA TEBLİGAT
2.1. Vergi Tebligatı, Konusu ve Önemi
2.2. Tebliğ Edilecek Belgeler
2.2.1. Tebliğ Yerine Geçen Belgeler
2.3. Tebliğ Yapılacak Kişiler
2.3.1. Gerçek Kişilere Yapılacak Tebliğ
2.3.2. Tüzel Kişilere Tebligat
2.4. Tebliğ Usulleri
2.4.1. Posta Yoluyla ve Memur Eliyle Tebliğ
2.4.2. İlan Yoluyla Tebliğ
2.4.3. Dairede ve Komisyonda Tebliğ
2.4.4. Yurt Dışında Tebliğ
2.4.5. Elektronik Ortamda Tebliğ
2.5. Tebliğ Edilen Belgede Hata
2.5.1. Esasa Etkili Olmayan Şekil Hataları
2.5.2. Esasa Etkili Olan Şekil Hataları

Üçüncü Bölüm
7201 SAYILI TEBLİGAT KANUNU HÜKÜMLERİ İLE 213 SAYILI VERGİ USUL KANUNU'NUN KARŞILAŞTIRILMASI
3.1. Tebligat Kanunu'nun Uygulama Alanı
3.2. Tebligat Kanunu ve Vergi Usul Kanunu'nun İlişkisi
3.3. Tebligat Kanunu ile Vergi Usul Kanunu'nun Karşılaştırılması
3.3.1. Tebliğ Edilecek Belgeler Açısından Karşılaştırma
3.3.2. Tebliğ Yapacak Makam Açısından Karşılaştırma
3.3.3. Tebliğ Yapılacak Kişiler Açısından Karşılaştırma
3.3.4. Tebliğ Usulleri Açısından Karşılaştırma
SONUÇ

KAYNAKÇA

 

İçindekiler

Vergi Usul Kanunu

Gelir Vergisi Kanunu

Kurumlar Vergisi Kanunu

Katma Değer Vergisi Kanunu

Özel Tüketim Vergisi Kanunu

Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanunu

Veraset ve İntikal Vergisi Kanunu

Emlak Vergisi Kanunu

Damga Vergisi Kanunu

Harçlar Kanunu

Gider Vergileri Kanunu

Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun

Belediye Gelirleri Kanunu

Değerli Kâğıtlar Kanunu

Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkında Kanun

Yatırımların ve İstihdamın Teşviki ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun

Şans Oyunları Hasılatından Alınan Vergi, Fon ve – Payların Düzenlenmesi Hakkında Kanun

Malî Tatil İhdas Edilmesi Hakkında Kanun

Araştırma ve Geliştirme Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında Kanun

Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ve

Diğer Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun

Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanunu

İş Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması ile Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılmasına Dair Kanun

 

Konu Başlıkları

Vergi Usul Kanunu
Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun
Gelir Vergisi Kanunu
Kurumlar Vergisi Kanunu
Katma Değer Vergisi Kanunu
Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkında Kanun
Özel Tüketim Vergisi Kanunu
Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanunu
Damga Vergisi Kanunu
Harçlar Kanunu
Veraset Ve İntikal Vergisi Kanunu
Emlak Vergisi Kanunu
Gider Vergileri Kanunu
Değerli Kâğıtlar Kanunu
Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanunu
Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu
İdari Yargılama Usulü Kanunu
Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanun
Dilekçe Hakkının Kullanılmasına Dair Kanun
Bilgi Edinme Hakkı Kanunu
Menkul Ve Gayrimenkul Emval İle Bunların İntifa Haklarının ve Daimi Vergilerin Mektumlarını Haber Verenlere Verilecek İkramiye Hakkında Kanun
Malî Tatil İhdas Edilmesi Hakkında Kanun
Maliye Bakanlığı’nın Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname
Gelir İdaresi Başkanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun
Vergi Dairesi Başkanlıklarının Kuruluş ve Görev Yönetmeliği
Vergi Daireleri Kuruluş ve Görev Yönetmeliği
Gelir İdaresi Başkanlığı Gelir Uzmanlığı Yönetmeliği

 

"Bilindiği üzere, kamu harcamalarının finansmanında kullanılan en önemli gelir kaynağı olan vergiler; kamu hizmetlerinin gerçekleştirilmesi için gerekli finansmanı sağlamanın yanında, ekonomik büyümeyi teşvik ederek sosyal fayda da sağlamaktadır. Vergiler içerisinde hasılat bakımından “dolaylı vergilerin” önemli bir yer tuttuğu görülmektedir.

Dolaylı vergiler kapsamında yer alan tüketim vergileri; tüm mal ve hizmetler üzerinden alınan katma değer vergisi gibi genel tüketim vergileri ile sadece belirli malları konu edinen özel tüketim vergileri olmak üzere ikili bir yapı arz etmektedir.

Özel Tüketim Vergisi alanında Avrupa Birliği müktesebatına uyum amacıyla, Ülkemizde 2002 yılında Avrupa Birliğinin Özel Tüketim Vergisi sisteminin kural ve ilkeleri dikkate alınarak Toplam 16 adet vergi, harç, fon ve pay, uygulamadan kaldırılarak tek bir özel tüketim vergisi getirilmiştir.

Özel tüketim vergisi, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununa ekli dört ayrı listede yer alan mallar üzerinden bir defaya mahsus olmak üzere alınan bir vergidir. Yasaya ekli listelerde yer alan mallar, Türk Gümrük Tarife Cetveli'nde tanımlanan eşyalardan oluşmaktadır. Uluslararası ticarette dolaylı vergiler bakımından varış ülkesinde vergileme ilkesi benimsendiğinden, özel tüketim vergisine tabi malların yurt dışına ihracı da istisna kapsamındadır.

Vergi sisteminin sağlıklı bir yapıya kavuşturulması için, vergisel düzenlemelerin yapılması ve karmaşıklığın önüne geçilmesi için mevzuatta sadeleştirmeye gidilmesi önemlidir. Bu çerçevede Özel Tüketim Vergisi ile ilgili olarak, Gelir İdaresi Başkanlığı tarafından (I), (II), (III) ve (IV) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliğleri hazırlanmıştır.

Söz konusu ÖTV (I) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliği 5.3.2015 tarihli ve 29286 sayılı Resmi Gazete'de, ÖTV (II) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliği 18.4.2015 tarihli ve 29330 sayılı Resmi Gazete'de, ÖTV (III) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliği 8.8.2015 tarihli ve 29439 sayılı Resmi Gazete'de, ÖTV (IV) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliği ise 20.8.2015 tarihli ve 29451 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Söz konusu tebliğlerde yapılan en son değişiklikler, kitabımızın ilgili bölümüne işlenmiştir.

Bu itibarla ÖTV uygulayıcılarının elinin altında bulundurması gereken temel hükümlerin yer aldığı bu kitapta; Özel Tüketim Vergisi Kanunu, Güncel Özel Tüketim Vergisi Listeleri, Özel Tüketim Vergisi (I), (II), (III) ve (IV) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliğleri ile bu tebliğlerde yapılan değişiklikler ve diğer önemli yenilikler hakkında özet açıklamalara yer verilmiştir. Bunların dışında Özel Tüketim Vergisi kapsamında tereddüt hasıl olunan konularda, Vergi İdaresince verilen en son tarihli ÖTV özelgeleri ile Danıştay kararları da tam metin olarak siz değerli okuyucularımıza sunulmuştur." (Tanıtım Yazısı)

 

"Kültürel, hukuksal ve ekonomik bir kavram olan ailenin tanımı, ülkeden ülkeye farklılık göstermekle birlikte modern hukuk sistemlerinde ailenin evlilik birliği ile kurulduğu kabul edilir. Aile, eşlerin maddi ve manevi olarak kaynaklarını ortaya koymak suretiyle bir yaşam birlikteliği sağladığı, çocukların gelişimi bakımından asli işlevi olan ve esasen toplumun yapısını inşaa eden bir müessesedir. Bu sebeple günümüzde tüm hukuk sistemleri aileyi anayasal koruma altına alarak teşvik etmektedir. Şüphesiz bu koruma vergilendirme alanında da görünüm kazanmıştır. Gelir, servet ve harcama unsurları bakımından iktisadi anlamda farklılaşan aileyi çoğu hukuk sistemi bir “vergi birimi” olarak kabul etmektedir. Ailenin vergilendirilmesi konusunda vergi sistemlerinde birçok indirim, istisna ve teşvik bulunmaktadır. Bu yönlendirici vergilendirmenin kapsamı sosyal politikalar ve hukuki tercihler çerçevesinde ülkeden ülkeye farklılık göstermekle birlikte ailenin vergilendirilmesi belli hukuki prensipler çerçevesinde gerçekleşmektedir." (Tanıtım Yazısı)

 

"Son yasal değişiklikler, ilgili kanun maddesi, BKK, Genel Tebliğ ve sirküler yer almaktadır. 7103 ve 7104 sayılı Kanunlar ile yapılan değişiklikler ilave edilmiştir." (Tanıtım Yazısı)

Konu Başlıkları

• Vergi Usul Kanunu
• Gelir Vergisi Kanunu
• Kurumlar Vergisi Kanunu
• Katma Değer Vergisi Kanunu
• Özel Tüketim Vergisi Kanunu
• Damga Vergisi Kanunu
• SMMM ve YMM
• Harçlar Kanunu
• Vergi Barışı Kanunu
• KKDF Mevzuatı ve Daha Fazlası

 

"Değişen zamana, koşullara, algılara ve gereksinimlere koşut olarak eskiden Vergi Hukuku tek bir ders olarak okutulurken, artık bu ders Vergi Hukuku ve Türk Vergi Sistemi ya da Kamu Maliyesi ve Vergi Hukuku gibi daha geniş adlar altında okutulmaktadır. Bunun olumlu ve olumsuz yönleri olabilir. Aslında Vergi Hukuku ayrı bir hukuk dalıdır. Kamu Maliyesi ayrı bir bilim dalıdır. Bunların bir araya getirilmesi işlevsel açıdan, gereksinimlere yanıt verme açısından uygun bulunabilir. Ancak, unutulmamalıdır ki, her iki bilim dalının tek bir ders altında toplanması her iki bilim dalına da yapılan bir tür haksızlıktır. Ancak, üniversitelerin tek tiplileştirilmeye çalışılan dört yıllık ders programlarında pek çok üniversitenin İktisadi ve İdari Bilimler Fakültelerinde, İşletme Fakülteleri’nde ne yazık ki, vergi hukuku ve kamu maliyesi ve hatta maliye dersi okutulmamaktadır. Geleceğin işletme çalışan ve yöneticilerini yetiştiren bu fakültelerin vergi hukuk ve kamu maliyesi dersini üvey evlat gibi görmeleri ham çok acıdır, hem de bilimsel tutarlılık ve gereksinimlere yanıt verme açısından çok yanlıştır. Vergi bilgisi olmayan işletme yöneticisi yetiştirmek; eli ayağı olmayan birey yetiştirmeye benzer. Dünyadaki gelişmelere bakıldığında vergi yaşamsal önemdedir ve her birey için, her işletme için karar sürecinin önemli etmenlerinden biridir. Hatta belki de en önemlisidir. Yaşamın gerçeği bu olmasına karşın, Türkiye’de bir dönem neredeyse altı dönem zorunlu ders olarak okutulan vergi hukuku, ne yazık ki artık pek çok üniversitede tek dönem dahi okutulmamaktadır. Tek dönemlik vergi hukuku okutan üniversitelerin çoğunda da bu önemli ders seçimlik ders grubunda yer almaktadır. Bu durum, Türkiye açısından çok acı ve kaygı vericidir. Bu hususun çok geç kalmadan YÖK tarafından ele alınması ve vergi hukukunun, maliyenin, kamu maliyesinin tüm İktisadi ve İdari Bilimler Fakülteleri ile İşletme Fakülteleri için en az iki dönemlik zorunlu ders olarak kabul edilmesinin zorunlu tutulması yerinde olacaktır.

Bu kitap 14-15 haftalık bir ders programına uygun olarak hazırlanmıştır. Konunun tüm kesimler ve öğrenciler tarafından kolay anlaşılması ve etkin bir biçimde kavranması için vergisel süreçler şematik görsel yaklaşımlar varsıllaştırılmıştır. Böylelikle, öğrenme süreci elle tutulur, somut bir yöntemle desteklenmiştir. Her bir bölümün sonunda tartışma konuları, çalışma soruları, okunması gereken kaynak kitaplar ile okuma parçaları (makale, yargı kararı vb) yer almaktadır. Böylelikle, öğrenme süreci sınama yolarıyla güçlendirilmekte; o konuya ilgi duyan kişilere daha geniş bilgi edinmeleri için kaynak kitaplarla kılavuzluk yapılmaktadır.

Kitap, Türkiye’de bir ilki de gerçekleştirmektedir. Bazı İngilizce program izleyen okulların gereksinimlerine yanıt vermek üzere, kitabın son bölümü ayrıntılı ve geniş bir İngilizce özete ayrılmıştır. Kitabın içinde yer alan vergi ve vergilendirme sürecine yönelik olarak geliştirilen şematik akışlar da bu bölümde İngilizce olarak okura sunulmaktadır." (Tanıtım Yazısı)

 

Konu Başlıkları

• İlgili Kanun Maddesi
• Bakanlar Kurulu Kararı
• İlgili Yönetmelik ve İç Genelge
• İlgili Genel Tebliğ
• İlgili Sirküler

 

"Vergi kavramı; devletin, kamu giderlerini karşılamak üzere egemenlik gücüne dayalı biçimde, zora dayanarak tek taraflı olarak belirledği somut bir şekilde karşılığı olmayan parasal ödemeleri ifade etmektedir. Öte yandan devletin, enflasyonist etkisi olmayan asli ve en sağlıklı gelirleri de vergiden elde edilen gelirlerdir.

Vergi Usul Kanunu ve diğer yasalar; halkın ortak norm ve değerleri dikkate alınarak, hukuksal süreçlerden geçirilmiş, yasalaştırılmış pozitif bilimler ışığında dönem dönem toplumun ihtiyaçlarına göre çeşitli bakımlardan değişime uğramış, günümüze kadar gelmiştir. Vergi Usul Kanunu birçok defa değiştirilmiş ek maddeler, mükerrer maddeler ilave edilmiş ve bazı maddeleri ise yürürlükten kaldırılmıştır.

Vergi mevzuatınındaki değişimle birlikte yeterince anlaşılmayan veya farklı yorumlanan durumlar çoğu zaman vergi idaresi ile mükellef arasında uyuşmazlıklara sebebiyet vermektedir. Gerçek hayatta ortaya çıkan olayların karmaşık yapı ve düzensizliği; yasa metinlerinin yorumunu gerekli kılabilmektedir, buradan hareketle kanun maddeleri açıklama şeklinde yorumlanmıştır.

Bu kapsamda çalışmamızda özellikle Vergi idaresi tarafından en fazla işlem gören kanun maddeleri detaylı olarak analiz edilmiş ve bu maddeler üzerinde örnek uygulamalara yer verilmek suretiyle okuyucularımıza faydalı olacağı düşüncesiyle artı bir değer katması amaçlanmıştır. Kitabımın ana konusu; vergilendirme, mükellefin ödevleri, değerleme, cezalar ve vergi davaları olmak üzere beş bölümden oluşmaktadır.

Mali mevzuatın uygulanabilirliği açısından vergi denetim yöntemi olarak; yoklama, arama, bilgi toplama ve vergi incelemesi müesseselerine yer verilmiştir. Türk vergi hukukunda tüm vergi kanunlarıyla iç içe çalışan Vergi Usul Kanununda bağlantılı olan maddeler ve konular ayrı ayrı değerlendirilerek irdelenmiş ve özel bir yoruma tabi tutularak (açıklama) anlatılmaya çalışılmıştır.

Ülkemizin kalkınması, kayıt dışı ekonominin kayıt altına alınması ve en önemlisi de “vergilendirilmiş kazancın kutsal sayılması bakımından” ülkemizde yaşayan her bireyin alışveriş yaptığında veya herhangi bir hizmet aldığında mutlaka fişini (belgesini) istemesi ve alması bir vatandaşlık görevidir. Vergi bilincinde olan toplumlar eninde sonunda mutlaka kalkınacaklardır. Bu itibarla mükellefler açısından da haksız rekabet koşulları da bir bakıma önlenmiş önlenmiş olacaktır. " (Tanıtım Yazısı)

 

"Vergi kanunları ile Devlet (parafiskal gelirlerle birlikte) milli gelirin üçte bir gibi bir kısmını toplama imkânına kavuşur.

Bu kanunlar kamu gelirlerinin toplanmasına izin verme yanında bu yetkinin kullanılmasıyla ilgili usul ve yöntemleri de içerirler.

Vergi kanunları bu kitapla okuyucuya yeni bir plan ve anlayış içinde sunulmaktadır.

Kanunlar kitap içine vergi hukuku derslerinde okutulan sıralamaya paralel bir şekilde yerleştirilmiştir.

 Öncelikle genel vergi hukukunu ilgilendiren kanunlar aşağıdaki üç ana başlık altında toplanmıştır:

-  Temel metinler (Anayasa’nın ilgili hükümleri, Avrupa insan hakları hukuku dâhil),

-  Vergi usul, icra hukuku ve

-  Vergi yargılama hukuku (İdari Yargılama Usulü Kanunu... dâhil).

Arkasından; Türk vergi sistemine (veya özel vergi hukukuna) ilişkin kanunlar, verginin konusu gözetilerek, yine üç grup halinde sıralanmıştır:

-  Gelir üzerinden alınan vergilere ilişkin kanunlar,

-  Harcamalar (mal ve hizmet teslimleri) üzerinden alınan vergilere ilişkin kanunlar,

-  Servet üzerinden alınan vergilere ilişkin kanunlar.

Bu çalışmada;

-  Kanunların sonlarında yer alan, ancak uygulaması olma- yan veya sınırlı olan, geçici maddelerin çoğu veya tamamı metinden çıkarılmış yani kitaba alınmamıştır,

-  Kanunlarda yapılan değişiklikleri açıklayan dip not metinlerinin bir kısmı kitaba alınmamıştır,

-  Vergi oran ve miktarları ile ilgili gelir vergisi (m. 94, geç. m. 67), kurumlar vergisi (m. 30), KDV, ÖTV... tabloları kısaltılmıştır.

Amacımız; anlaşılması zor bir yapıyı içinde barındıran vergi kanunlarımızın okunmasını kolaylaştırmaktır.

Bu şekilde yazarlar, özellikle öğrencilerin vergi hukuku derslerinin daha sevimli hale gelmesine katkıda bulunmayı amaçlamaktadırlar. Yararlı olması dileğiyle. " (Önsözden)

İçindekiler

I. VERGİ HUKUKU

1. A)  ANAYASA, İDARE – VERGİ YARGISI
  1. T.C. Anayasası’nın İlgili Hükümleri
  2. Avrupa İnsan Hakları Hukuku ve Vergilendirme
  3. İdari Yargılama Usulü Kanunu (1982; 2577 sayılı Kanun)
  4. Danıştay Kanunu (1982; 2575 sayılı Kanun)
  5. Bölge İdare Mahkemeleri İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanun (1982; 2576 sayılı Kanun)
  6. Malî Tatil İhdas Edilmesi Hakkında Kanun (2007; 5604 sayılı Kanun)
2. B)  VERGİ USUL VE İCRA HUKUKU
  1. Vergi Usul Kanunu (1961; 213 sayılı Kanun)
  2. Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun (1953; 6183 sayılı Kanun)

II. TÜRK VERGİ SİSTEMİ

1. A)  GELİR ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLER
  1. Gelir Vergisi Kanunu (1960; 193 sayılı Kanun)
  2. Kurumlar Vergisi Kanunu (2006; 5520 sayılı Kanun)
  2. B)  HARCAMALAR (MAL VE HİZMET TESLİMLERİ) ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLER
  1. Katma Değer Vergisi Kanunu (1984; 3064 sayılı Kanun)
  2. Özel Tüketim Vergisi Kanunu (2002; 4760 sayılı Kanun)
  3. Banka ve Sigorta Muameleleri Vergisi ve Özel İletişim Vergisi (Gider Vergileri Kanunu 1956; 6802 sayılı Kanun)
   3. Damga Vergisi Kanunu (1964; 488 sayılı Kanun)
  4. Harçlar Kanunu (1964; 492 sayılı Kanun)
  5. Değerli Kâğıtlar Kanunu (1963; 488 sayılı Kanun)
  SERVET ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLER
  1. Emlak Vergisi Kanunu (1970; 1319 sayılı Kanun)
   2. Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanunu (1963; 197 sayılı Kanun)
   3. Veraset ve İntikal Vergisi Kanunu (1959; 7338 sayılı Kanun)
  DİĞER
  1. Belediye Gelirleri Kanunu (Çevre Temizlik Vergisi, Harçlar, Şerefiyeler 1981; 2464 sayılı Kanun)
  2. Şans Oyunları Hasılatından Alınan Vergi, Fon ve Payların Düzenlenmesi Hakkında Kanun (2007; 5602 sayılı Kanun)
  3. Yurt Dışına Çıkış Harcı Hakkında Kanun (2007; 5597 sayılı Kanun)
  4. İl Özel İdarelerine ve Belediyelere Genel Bütçe Vergi Gelirlerinden Pay verilmesi Hakkında Kanun (2008; 5779 sayılı Kanun)
  5. Metni Kitaba Alınmayan Bazı Kanunlar
  DİZİN